suskun bir denizcidir
adına aşk denen o zavallı yanlızlık
düşleri köhne bir sandal gibi savrulurken zalim dalgaların arasında
sancağına hüzün vurur sadece
hüzün vurur bulutlara gizlesmiş yıldızların arasından
ama yinede sessizdi o
magrurdu belki
cesurdu hatta
çığlıklarını sonsuz karanlığın içine hapsetmişti
çünkü yankısı bile yoktu sesinin
kokusu yoktur
çünkü çelikten bir kelepçeyle dilini bağlamıştı sancısı
ASİMAVİKEMAL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder