DÜŞÜN

Düşün!...
Toprağın,yağmuru her özleyişinde
Haykırarak!...
Varlık içinde yoksulluk çeken
En büyük yaşanmışlığımı,
Sessizliğe çoğalan her umuda,
Nasıl da gözü yaşlı sabahladığımı,
Düşün sevgilim.
Ayrılık yalan.
Yalandır belki aşk, yalan,
Ben üzülmüşüm,
Sen üzülme.
Sensizliği yaşadığımdır bana,
Dokunuşun olmayan,en büyük armağan,
Düşün sevdiğim.
Son bir kez düşün.
Koskoca bir hayattan,
Nedir bize bizden kalan

ASİMAVİKEMAL