Dünyamı bilirim karanlık sorgu
Yalnızlığımı yaslarımda
Bir sokak duvarında
Takılırsın dudaklarıma
Sancılanır sevdam kavuşanmayanlara
Bir ateş ki hiç sönmez
Bir rüzğar ki hiç dinmez
Bütün umutlarım yaralı
Yanlızlık bahçemde hazanlar saklı
Avuturum kendimi hayalle
Tebessüm eder gül dalında
Dikenine aldırmadan
Derim yanımda kal
Ve bu sabah
Seni yüreğime yaktım
Kara büyülü sevdanın
Sesinde titrerken zaman
İlkel çığlıklar düştü
Bıraktım geceye
Daha derine sakladım
Yürüdüm soluksuzca
Uzaklarımdaki eşkalinin
Gözbebeklerinden öptüm
Ellerinden öptüm
Saclarından öptüm
Bu sabah ben
Sana gelirken
Susmuşluğun avazında
Bin kere öldüm.
ASİMAVİKEMAL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder