YAĞMUR MAVİSİYDİ

güpegündüz sevişirdi.

senin ömrü billah görmediğin

kahverengi bakışlarıyla.

düşlerine girerdi bir papatya

sevişirdi papatyayla.

yine de itaatkar

yine de soylu

günahlarıyla değişip sevaplarını

tren garında,

iskelede,

otobüs durağında

her an insanlar arasında

hayal edip sevdiğini

nefesini, sesini

sevişirdi...

gül kurusu,

güz yaprağı demezdi

ateşi küle değişmezdi

değince sevdiğinin sesi sesine

çığ düşermiş gibi devirip gözlerini

sevişirdi...

birileri durmaksızın konuşur

o dinlerdi

yüzü gülerdi

neye güldüğünü bilmezdi...

aslı astarı yoktu yazdıklarının

bir şarkının notasıydı

bazen,

bir şiirin kıtası

kırardı kalemi gerektiğince

sevişirdi...

ve utanırdı;

buz tutardı gözlerinin iklimi

kirli gözyaşlarını içine akıtırdı

vurudu kendini

hayatın mihengine.

mevsimsiz üşürdü beyaz elleri...

bilmezdi yalanı,

bilmezdi bozuk düzeni

uçurum çiçeğiydi.

lehçesi kadın,

şifresi aşk

asi gibi,

dicle gibi

sığmazdı hudutlarına

sadece sevişirdi.

sevişirdi...

meçhulun yolcusu,

yağmur mavisiydi.


ASİMAVİKEMAL