29 Eylül 2010 Çarşamba

Bir bahar günü


Bir bahar günü,
Boylu boyuna uzandığım
Çınar ağacının gölgesine
Gözlerinle süzülürsen,
Toprağı üzerimden silkeleyip
Sana sarılmak geçer içimden.
Kefenlenmiş düşlerimi unutup
Sanki yüreğim çıkar bedenimden.
Oysa ben toprağa kök saldım.
Ölümsüzlüğü kana kana içip
Sana sarılır gibi,
Karanlığa delicesine sarıldım.

Ne olur uzatma ellerini.
Uzattığın ellerine dokunamasam,
Kırılır içimdeki sevgi dalları.
Usulca yüreğime eğilip
Yağdırma hasret yağmurlarını.
Bir an gözlerin nemlense,
Bedenime hançer gibi saplanır
Yüreğinin ıslak gözyaşları..

Ben uzaklarda olsam da,
Darağacının urganlarını
Saçlarından örülü diye
Her gece boynumu büküyorum
Cellâdın topal dizine.
Uzattığın ellerine,
Ellerimi uzatamasam da
Ilık nefesini içeceğim diye
Her şafak vakti diz çöküyorum
Yanardağın sıcak gölgesine.. 


Ben yüreğinde yaşıyorken,
Bırak, kavuşmalar yarım kalsın.
Adım kütüklersen silinse de
Nisan yağmurlarıyla,
Vuslatımız hasrete yazılsın.

Her duanda,
Yüreğinde yaşadığımı düşünüp
Ne olur ıslak gözyaşlarını sil.
Kulluk vazifemi tamamlayıp 
Bedenimle göçsem de
Gayrı bu alemden,
Sen yaşıyorken
Yüreğimin ölmediğini bil..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder