böyle kalarak degil

Biraz değiştim,..
.Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…...De

ğiştim…Unutamadı
ğım sözlerinin arasında sıkışıyorum,...Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seniBen benimle savaşıyorum,Seninle değil…Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın,ne kazanabileni ne de kaybedeniyim…Sorun değil…Elbet Alışırım…Biraz alıştım.Her şey kadar, her kez kadar, sen kadar…Alıştım!Varlığını istemediğim tüm eksik yanlarıVe çokluğunu da, yokluğunu da istemediğimiki arada bir derede duyguya alışıyorum…Bir yanım bırak diyor bir yanımaKesin değil! Henüz tanıştık…Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…Tanıdığımı sandığım bana daha yakınım artıkDuvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımdaVe aynalarda ağlarken gördüklerim kendi tarafımdaBir yanım memnun oldum diyor,bir yanım tanıyamadım dahaSamimi değil…Bir hayli kırıldım…Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…Canıma batan her halin felç gibi indi bedenimeGözlerimden tut da ciğerlerime kadar kırgınım…Aslında ne sana, ne olanlara…Kendime kırgınım!..Maziye hiç değil, âna kırgınımAnlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarınaDinlediğim şarkılarda bana seni anımsatan şarkıcılaraBeni anladığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşunaBir hayli kırgınım…Beni ben kırdım oysa…İyi değilim.Galiba yoruldum…Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…Kalbime, kalbimi kanıtlamaktanVe kanıtladığıma kendimi inandırmaktanVe dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldumAslında ne pişmanım ne de pes ediyorum!..Sadece beni kaybettikçe seni kaybediyorum.Şu kalp denen, beni bana sorgulatıyor artıkKi Seni sorgulamamasını nasıl beklerim?!..Toprağa bakan yanım senden zaten ayrıSana bakan yanımsa toprakla aynıHıh! Ne yaparsan yap, gördüğünün seni görmesini bekleyemezsin!Gözlerim yorgun…Dudaklarım, dudaklarım hissiz…Dokunulmadan geçen yıllar bana ağır…Sarılmadan geçip giden uğurlamaların, kavuşmaları hep beklentisizSöyleyemediklerini söylesen de şimdiSesine aşina yanım, onca sessizlikten sonra artık sağır!İsteyerek değil…Çok çalıştımPaylaştığımız hayatımızda bıraktığın onca üstü kapalı git izineBeni yerle bir eden kendince açık olan her tepkiyeVe bence bana tanımadığım bir adamı göstermene rağmenDaha öncede gitmiştim…Çok çalıştım…Paylaştığımız hayatımızda bıraktığın onca üstü kapalı git izineBeni yerle bir eden kendince açık olan her tepkineVe bende bana tanımadığım bir adamı göstermene rağmenGitmek için, bitmek için, sana huzur vermek içinÇok çalıştım…Daha öncede gitmiştim…Kendi isteğimle…Anladım ki daha önce sevmemiştim!Çok çalıştım inanDeğişen yanımın aslında hep aynı olduğunu göstermeyeHer defasında daha da tozlanan canımı kırmadan korumayaVe alışmaya kendime…Bu göz gözü görmez dumanlı halimeÇok alışmaya çalıştım hem de…Tanıştım seninle doğan yanımla da, ölen yanımla daBirini yaşattım! Yaşatıyorum da halaAma diğerinin ölmesine engel olamıyorum daYorulmak, dinlenmekten geçmiyorAn be an çöküyor, insanın içindeki güçIşığı sönüyor…Beyaza dönüyor rengi git gideHissizleşiyor…Ne yormak istedim Seni,Nede yormak kendimiÇok çalıştımGitmeye de kalmaya da…İkisi de aynı acı, ikisi de rezilDaha öncede gitmiştimAma böyle kalarak değilBöyle kalarak değil


CAN YÜCEL