SANA BİR SIR VEREYİMMİ

Bir yarı gece Demir kapılarını Çıplak karanlığıyla Ardına kadar açmakta İçine ha düştüm ha düşeceğim Şiva’nın ölüm dehlizlerinde Ter atarken Yumuşacık uzanan eller Derleyip pak gülleri Uyuyan şafaklarda Uykusuzluğuma Çare Sana büyük bir sır vereyimmi Zaman sensin Korkuyorum senden Söylenmeyen sözlerden Ve yüzüme kapatılan Sıkı sıkı camlardan Ve senin karanlığından sana bir sır vereyimmi korkuyorum yanım sıra giden inadına sana yangınımdan kapat kapıları bırak beni ölüm kokan hızlı ve yavaş giden zamanda ölmek daha kolaydır seni sevmekten düşmüşken temmuz gözümden ağustosta hazana hazır esip söğuklarını savuruyorken ölüyorum öleceğim derdinden tut ellerimi diyeceğim ; sana düşerken korkuyorum tutmayacağından sana bir sır vereyimmi zaman sensin hızlı giden korkuyorum senden ASIMAVIKEMAL 12.02.2001