BEN SENİ ÇOK ÖZLEDİM

Seni özleyen bir şiirim var artık, bu yoklugunun agıtı Ben hala senin gözlerindeyim.Gözlerindeki o aşk masalında,belki de bir martıyım denizine sevdalı...

Deliriyorum bazen,ruhum duygularımın dalgalarında batan bir gemi.En dibindeyim yoklugunun,en zifiri yerinde senin...Aglıyorum,yüzümde izin var.Seni nasıl bekledigimi bilemezsin.Yandıgımı,kül oldugumu bilemezsin...Bu ev sanki cehennem! Duvarda elinin izleri,o izlere sinen ozlemim ve yine o izlerde kaybolan ben.Saatte bekleyişlerimi sayıklayan tik tak sesleri,bulustugumuz zamanların iniltisi...

Sen gittikten sonra gormedin beni,görsen tanıyacak mısın? Ne hüzünler kavurdu içimi,yüzüm çorak topraklara döndü.Harabe gülüşlerimden antik şehirler çiziyor icimdeki arkeolog.Yuregimi kazıyor,her katında sen çıkıyorsun.Senin için yaptıgım savaşları yazıyor tarih dersleri....

Sensiz ilk defa çay içiyorum,deminde özlem deminde sanki senin tadın.Sensizligin denizinde ayyaş bir vapurum, güvertelerime yoklugun çarpıyor.Denizin tuzunu yutuyorum sen diye,yaralarım acıyor...

Herşeyi sen sanıp koşuyorum,sonra bir düş ki uyanıyorum.Düşüyorum...Geceleri...En çok geceleri deliriyorum.En çok geceleri seni soruyor içimdeki aşk.O aşk ki talan şiirlere kayiyor gunlerdir,yırtıcı bir yalnızlıgın koynuna.O aşk ki sensiz kara kuru,sensiz anlamsiz...

Sen dökülüyordun icimdeki anlam okyanuslarına,şimdi herşey şekilsiz şemalsiz,tanım yok beynimin arşivlerinde.Sadece sen varsın tarihimde sensin,gelecegimde!!

Ardında bir tükeniş bıraktın sen.Bir harabe antik bir acı...İnanmadıgı tanrılara adak adayan bir divane biraktın.Ardında bir tarih biraktın,yarım yamalak okununca anlaşılmayan.Bunları hiç bilmiyorsun...Bilseydin degisir miydi herşey?

Havada inci soğukluğu
Kar,yürek kaydırmaca oynuyor
Kalp acır,yüz düşer
Bu gibi durumlarda en çok zihin üşürken
Sevdiğinden ses bekleyenlerin iç sesi kısılıyor.
Oysa Hayat Devam Ediyor.....
Tüm Aşk Mağdurlarına Nilüfer Söylüyor Bir Bilseydin....