Yağmurun ve gözyaşlarımın nemi ile kıvırıyorum usulca
İçine kattıgım hayallerimle itiyorum içine
Çaktıgım kibritin alevinde üşüyorum.
Gecenin şafagına sarkan hayallerim baltalıyor uykumu
Sensiz mavigecenin sabahında uyanıyorum
Gündüz senin yoklugunda siyaha boyanmış yine
Üzerimden sözüm ona yağmur bulutları geçiyor
Yağmur diye fısıldıyorum''yağaçak olanlar gözyaşlarım,degil'' yağmur diyorum.
Rüzğar usulça anlattıgında sana dik yürüyeçeksin mesela.
Yanaklarımdan süzülen gözyaşlarım,yanaklarından süzülüp konaçak dudaklarına
Gök yüzü bugün mavilerini ceplerinden çıkarmamış sanki
Ne denizinde var ne göğünde,
Gülüçüklerimi çıkardım bugün üzerimden,bir martını kanatlarına astım bu defa
Kapıldım hüznün üzerime örttüğü bu duygu boşluguna
Savruluyorum hoyratça sensizligimin ortasında.
Gözbebeklerimde oluşan hayaline sarıldım yataga girdigimde.
Bakışlarıma değdiğinde bakışların yeşile çalan elaya büründü gece
Kelimelerim dudaklarına değdiğinde alev aldı dudaklarım.
Yoklugunda kalkan ediniyorum onları kendime.
Sabaha daha çok var güneş doğmuş olsada.
Senin olmadığın zaman dilimleri akreple yelkovanın kaçamaklarını getiriyor aklıma.
Zaman akmıyor yoklugunda,seninle oldugum zamanlara kıyasla.
Güneş doğmadı benim tarafıma daha
Islak gün sabahında.
Ucuz kırmızı şarap eşliginde dudaklarının tadını alıyor dudaklarımdan.
Aklımdasın...
Hiç çıkmıyorsun aslında ve ben bu ilk ayrılığı nasıl atlatabilirim teleşındayım.
Cümle sonlara noktaları yerleştirdiğime bakma.
Sitemkar kelimelerde çıkmış olabilir ceplerimden onlarada aldırma.
Asıl olan sen!...
Gelirken güneşi getir bakışlarınla...
ASİMAVİKEMAL
yazarından izin alınmadan alıntı yapılamaz.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder