Yürüyordum...
Yapraklar düşüyordu
Ben ise yürüyordum yol boyunca
Sokaklarda kimse yoktu.
Bir an için durdum
Bir ses vardı duyuyordum
Galiba birşeyler anlatıyordu bana
Ama anlamıyordum.
Sanki seni anlatıyordu
Ama uzaktaydı çok uzakta
Duyuyordum evet duyuyordum
Fakat anlamıyordum
Çok korkuyordum
Birtanem çok korkuyordum
Ses netleşiyordu ve beni korkutuyordu
Çünkü sensizlikten bahsetiyordu
Sensızlikten ve
Sonsuzluktan
ASİMAVİKEMAL
yazarından izin alınmadan alıntı yapılamaz.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder