Mahşeri bekliyorum

A kşamın alaçakaranlığındayım.
S emavi gecelerden uzaklarda (düş)üm.
İ liştirilmiş bir yaşamın koynunda mahşere yürüyorum.


M anevi yükler altında ezilmiş bir yüreğim.
A lışık olmadığım bir yükün altındayım.
V adesi dolmuş bir ömrün,hayata tutulan nefesiyim.
İ liştirilmiş bir yaşamın koynunda mahşere yürüyorum.


K emale ermiş bir bedenim.
E ylemsiz bir şamatanın ortasındayım.
M avisiz bir karanlığın son hüzün perdesiyim.
A lışık olmadığım cümlelerr havuzunda boğulmuşum.
L anetli bir gecenin koynunda kendi mahşerime  yürüyorum.


Ş ımartılmamış,kara bir kalemin kırıldığı infaz gecesindeyim.
A lışık olmadıgım kapkara yapraklara yazılmış fermanım.
M avisiz bir senfoninin tam ortasındayım.
P erdeleri kapatma zamanını çoktan aşmışım
İ liştirilmiş bir yaşamın koynundayım.
Y okluk la varlık arasında bir ruhum.
O lası bir infazın şiirsel uzantısıyım.
N adasa bırakılmış bir yüreğin sahibiyim.....


Bazen zordur yaşamak…
Nefes almak bile güç gelir insana.
Bir kuşun kanadına takılıp gitmek istersin uzaklara… Bazen güzel bir söz tutar seni ayakta!
Bir sırdaşının sıcak gülümsemesi bağlar insanı ayakta birde iki kelime kalır dudaklarında:
İyi ki varsın hayatımda...dersin...Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
Her suskunluğu aslında yuttuğumu...
Göremediklerimi kağıtlara kustuğumu anlamaz kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
Sürünürken uçtuğumu...
Kör bıçaklar ile küstüğümü bilmez kimse...
Suskun yangınların küllerine sevda mektupları çizdiğimi görmez kimse...
Üşüyen ellerin sızısını karla ovduğumu anlamaz kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
Ağladığımda gülsüzlüğümü...
Duasız mezarlara dualar ördüğümü duymaz kimse...
Suskunluğun susuzluk kadar dudakları çöl kumu olup yaktığını,
Dudak ardında büyüyen mısralara toprak toprak çatlaklar ektiğini bilmez kimse...
Benden başka kimse anlamaz;yürürken durduğumu...
Yaşarken mezarlara uzanıp doğduğumu...

Asimavikemal
mahşeri bekliyorum...
Son düzenleme;24.06.2011