YETİŞEMEDİM

Hatıralar hiç silinmiyor.. Hiç silemediğim gözlerin gibi..Yaşadıklarımız an be an aklımda, ne de güzel anlaşıyorduk, ne de çok uyumluyduk..
Bir saray kurmuştuk düşten, masallarda bile olmayan, kurulmuştuk tahtına..
Gözlerin yakıyor, ellerin eritiyordu ellerimi.. Fizik kurallarına isyan ediyordum seninle..
Seni sevdiğimi söylüyordum sen uyurken bile..
Güne seninle başlamak, varolduğunu bilmek ne kadar güzeldi..
Ve birgün bana; 'Bundan sonraki hayatında yokum' dedin..
Gitmiştin.. Ruh yoktu.. Sensizlik bile yoktu.. Bir beden kaldı.. Bomboş oldum.. Yığıldım öyle hacimsizliğine..
Unutursun dedin, böylesi daha iyi dedin.. Üzülme dedin
Ben sahilde bastığımız kumlar gibiydim, sen benim denizimdin, aşkımız bir kumdan kale
Bir dalga oldun vurdun.. Her yana dağıldım.. Denizime karıştım.. Nefessiz kaldım..
Şimdi ise boşluğundayım, senli sensizliklerindeyim..
Uyumaya korkuyorum, rüyalarımda hep gidişin..
Uyanmaya korkuyorum, boşluğuna uyandırılıyorum hep..
Saatim yokluğunu özlemin geceye ayarlı..
Canım yanıyor, içim acıyor, gözlerim kanıyor..
Nereye baksam seni görüyorum, hiçbir şey bana tat vermiyor..
Böylesi daha iyi olmuyor..
Sen gittin; kalbimi, umutlarımı, mutluluklarımı da götürdün beraberinde..
Ama kilitli kaldın bende..
Sen gittin; gözlerin kaldı bende..
Umutsuz yaşar mı insan!?
Ben hala yaşıyorum..
Kan dolaşıyor hala damarlarımda..
Dönmeyeceğini bile bile, seni içimde yaşatarak, gözyaşlarıma sığınarak, sana uyuyarak, sana uyanarak, sana dokunamasam da hissederek, sevgimi kararmış ruhumda bir meşale gibi tutarak yaşıyorum..
her şeyi mi dönmeyişine adayarak, parçalara bölünerek, günde bin defa ölerek, ölüp ölüp dirilerek yaşıyorum..
Adın dilimdeki tek zikir, gözlerin sürüldüğüm tek şehir, sevgin içimde akan tek nehir..
Bu gece de canımdan bir parça koparıp bağlıyorum yokluğunun ağacına..
YETİŞEMEDİM
Uzanamayacağım bir yükseklikteydi umutlarım ..
Bunu, elim umutlarıma dokunduğunda anladım,
Parmak uçlarımla değdiğimde..
Ayaklarımın ucuna basarak,
Sadece yardım etsinler diye...
Üzüldüm...
Biraz ağladım
veya ağladığımı sandım o boşlukta ...
Hiçbir şey olmamış gibi davrandım.
Benim boyuma göre, fazla yüksekteydi hayallerim..
İlk önce yetişmeye çalıştım tüm gücümle,

Sonra her şeyi birden bıraktım...


Hayatın kendisi bu
İçinde herşey varmış
Yollar ayrılıyormuş
Deli gibi sevsende
İçimden bir ses diyorki;
sabret
Sonu gelecek bu
yalnızlığın
Bütün aynalar gülecek
elbet... 

Yine gece oldu. Yine her taraf karanlık.... Kör bir noktaya daldım gidiyorum. Düşünceler anlamsızlaşıyor beynimde.... Düşündüğümün bile farkına varamıyorum.... Beynim uyuşuyor galiba... Bedenim hissediyor sensizliği....
Gözlerin gözlerimin önünden gitmiyor... Nereye baksam iki tane göz.... Bir bakış, çok şey anlatmak isteyipde anlatamayan dudakların tercümanı ... Bırak gözlerin anlatsın herşeyi diyemiyorum bile... Anlıyorum ne demek istediğini....
Silip atamıyorum gülüşlerini hafızamdan....
İlkbahar'da açan çiçeklerin kokusunun verdiği mutluluğu veriyor bana gülüşlerin. En kötü anımda bile beni mutlu edebilen tek şey.Kapatıp gözlerimi uzatsam ellerimi sanki sana dokunacağım. Ama o kadar uzaksın ki bana. Benden kaçtığını hissediyorum. Koşuyorum peşinden , bir türlü yetişemiyorum....
Neden bu kadar uzaksın bana? Neden yanımda değilsin sanki !!!
Yanımda olmanı istiyorum. Seninle gülmek, seninle ağlamak, Hayatı seninle paylaşmak istiyorum.......
şampiyon/anonim....1997