bana en yakındı o.
öyle çok üşüyordum ki;
ısıtanımdı o.
uykusuz gecelerime,
üşüyen ellerime
bir ilaçtı o.
onunla da kavgalarımız oldu.
onunda beni yaktığı oldu.
ama en sadık dosttu o.
sıcacık mis gibi kokan,
dudaklarımı yakan
çayımdı o...
sen gibi içtiğim,
sen gibi dokunduğum
yudum yudum
kokladığımdı o...
her seferide
daha koyu demlediğim,
içindeki hüzün dumanlarını
solukladığımdı o...
şimdi yine,
avuçlarımda
bir fincan çayımla,
seni sorguluyorum.
çok yoruldum,
gel artık...
bak bu çayı,
senin için demliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder