SEN

Gidişin acıtmamıştı yüreğimi, 
Asıl açıtan varlığındı. 
Ve benim varlığımda nefes alışındı. 
Gülüşün,bir bakışındı. 
Seni haykırdığım o günlerde,ölürcesine, 
Sesimi duymayışındı. 
Ben gecelerimi gündüzlerime katıp,gönlüme hapsettiğimde, 
Gönderdiğin hayalinle baş başa kalışım, 
Ve yine sesimi duymayışındı... 
Senden vazgeçişimdi yüreğimi acıtan. 
Ve o vazgeçilmişliği yüreğimde taşımak... 
Ah!Hele o en zor olandı... 
Bile bile beklemekti gelmeyişini. 
Ve en sonunda yiten umudumu terketmek,benliğimle birlikte... 
Sonra yeniden dirilmekti seninle!!! 
Unutmaktı çoğu zaman... 
Ya da alışmaktı yokluğunun sessizliğine... 
Ve yine bir bakışın,bir sözün ile, 
Vazgeçmekti bütün alışkanlıklarımdan... 
Sonra vazgeçemediğim tek şeye, 
Yine sana dönmemdi, perperişan halimle... 

Sen! 
Gözümün her kapandığında gördüğü düştün, 
Her nefes alışımda hissettiğim ağrı... 
Gözümü açıp dünyaya bakmaya çalışmam, 
Fakat hiç bakamamamdın,kör olmuşçasına... 
Yükselmeye çalıştıkça batışımdın sen... 
Yürümeye çalışmamdın,önümü göremeden... 
Sonra düşüşüm!!! 
Sebebini bilmiyormuşçasına yoluma devam edişim, 
Bilmediğim yollarda koşar adım yürüyüşümdün... 

Sen! 
Bomboş bir ev gibiydin gönlümde, 
Odalarına girmekten hep korktuğum... 
Korkularımı yendim sandığımda, 
O evin boş koridorlarında yapayalnız kalışım... 
Sesi çıkmayan o odanın kapısını, 
Yara bere içindeki ellerimle yumruklayışım... 
Kapıyı açanın olmayışıydın. 
Yüreğimi söküp atmak, 
senin farketmeden yarattığın tüm acılardan kurtulmak isteyişim... 
gözyaşlarımla deniz yaptığım gönlümü bile bile, 
seni unuttum deyişim... 
sonra yine sevişimdin. 
Gururumla,onurumla,yitip gidişimdin. 

Bütün bunlarla beraber ben!!! 
Dışta hep değişen,içte aynı kalandım,sendim... 
İçimden söküp atmaya çalıştığımsa sen değildin,bendim... 
Yaşamsal hücrelerinden çoğunu kaybetmiş bir insan portresiydim... 

Şimdi ise yenilemekteyim kendimi, 
Senin farketmeden çaldığın hücrelerimi... 
İliklerime kadar seni hissettiğim bedenimden kurtulmaktayım... 
Kurtulmaktayım ve içimde yeni bir senle, 
Yeni bir sabaha doğmaktayım, 
Ya da doğmak zorundayım. 
Kertenkele misali...


ASİMAVİKEMAL