ve kokun gelir ansızın burnuma titrerim!
dön arkana bir bak...hala bıraktığın gibi zemheri(n)deyim...
bakışların eskimeden tenimde yüreğim kelebek kanadındayken
ölmeden gün bitiminde
gel desem...gelir misin?
gelmezsin...
beni bırakırsın bi başıma..
ayaz gecelerde üşümüşüm gözyaşım donmuş gözümde..
içimdeki tek sıcaklık sana dair bize dair umutlarmış...
sanane ilgilenmezsin...
kimler kalmış geride...
tek başına yol alırken aklına bile düşmez
elimden neleri almışsın yerine nasıl acılar bırakmışsın...
gözümün sabahları ''sen'' diye
kimbilir kaçıncı uykunda...
oysa yalnızlık boynumu büker benim...
çocukca sevdi seni bu deli yüreğim
zaten ince hesaplara hiç değmedim...
değemedim
hasretliği dile gelmezliği uykusuzluğu...
hiçbirşeyi düşünmeden..
sadece ateşler içine düşürüverdim yüreğimi usulca..
yandı kavruldu kısıldı kuytusunda...
sen alevlenmeden heder etsende küllerimi...
hep masum kaldı ''Sen''...
içimin susmayan sesi
sessiz çığlığımda
hala benimlesin
ve ellerin...
onlar olmadan üşüyor bu kırılgan yüreğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder