EYLÜL KIZI

Sen eylülde doğdun Hüzün bahçelerinde adın kondu Bitti yaz aşkları Bitti sarı sayfalar Sen baharı hiç görmedin Gözlerinde hep hüzün bulutu Vakit geceydi Yıldızlarla aktın içime Yolun buraya çıktı Seni rüzgârlar getirdi bana Gelip kıyılarıma vurdun Bense kendi düşlerimde Dilimde hüzzam bir şarkının ritmiyle İçimde yangınlar büyütürken Aynamda seni gördüm Uzun bir gecenin içinde Kimsesizdin kırılmıştın yorgundun Deniz resimleri çiziyordun defterine Sevindim ve öptüm alnından Bir yeryüzüne baktın Bir gökyüzüne Güneşi gördün Bozuldu büyü bitti karanlık Sesini uçurdun martılara Martılar ki çığlık çığlığa: Aşk dediler aşk Kayboldu siyah Çünkü aşk Kalbinin bahçesinde Işıklı sesler çoğaltarak Açan ilk tomurcuktu Bu yüzden kara bulutlar Şimdi sana çok uzak Gözlerinde mavi bir büyü Koştun yeni sulara İşte gurbet işte sıla Sen yeniden doğan Leyla Mevsimlerden sonbahar Aylardan eylüldü Mustafa ÖZÇELİK